"Mijn houten huis is het mooiste van allemaal": antwoordt een moeder op degenen die kritiek hebben op de armoede van haar woning
Gediscrimineerd worden door domme en onwetende mensen is een van de meest onaangename dingen die in het leven kunnen gebeuren; gediscrimineerd worden maakt ons niet alleen kwetsbaar en niet geaccepteerd door de samenleving, maar het kan ook ons zelfrespect in gevaar brengen. Er zijn mensen die opgeven, en degenen die in plaats daarvan hun mouwen opstropen en zich niet gewonnen geven, de mening van anderen onder ogen zien. Dit is het verhaal van een vrouw die niet naar de roddels van anderen wilde luisteren en de wereld bewees dat kwaadsprekerij nergens toe leidt.
De gemeenheid van de mensen deed de trots van Ana Belén Loor pijn, een vrouw uit Machala in Ecuador, die moest vechten tegen onwetendheid en vooroordelen. Ana had in feite afbeeldingen en video's op sociale media gepost die haar en haar dochters in hun houten huis lieten zien; een eenvoudig huis, zonder luxe meubels of bijzonder technologische apparaten. Blijkbaar ergerden deze afbeeldingen veel gebruikers…
Wat gebruikers bekritiseerden was in feite het vertoon van de schijnbare "armoede" van Ana's huis en haar dochters op sociale netwerken, een eenvoudig houten huis, zonder bijzondere luxe of moderniteit; het is echter ondenkbaar dat mensen vandaag de dag met boosaardigheid iemands levenskeuzes bekritiseren, zonder de situatie te kennen waarin ze zich bevinden. Maar helaas is dat waar de arme Ana op sociale media mee te maken kreeg.
Het antwoord van de vrouw liet echter niet lang op zich wachten, aangezien ze graag wilde wijzen op al deze kwaadsprekerij dat respect en beleefdheid in haar huis heersen, in plaats van rijkdom: "Tegen degenen die kritiek hebben op mijn huis, vertel ik dat ik me niet schaam om daar te wonen, omdat het het mooiste is dat er in de wereld kan bestaan!"
Wijze en betekenisvolle woorden die werden uitgesproken door Ana, een huisvrouw en moeder die niet bang was om de achterklap onder ogen te zien van mensen die de economische situatie waarin ze leeft niet kennen.
Dit verhaal herinnert ons er nogmaals aan dat echte rijkdom niet de economische is, het bestaat niet uit de allernieuwste technologische objecten, opvallende kleding of verfijnd voedsel, echte rijkdom is dat wat rechtstreeks uit het hart komt en uit ons vermogen om te leven met respect en beleefdheid.
